มิอาจเเม้น เเสนงาม ทรามสมร
ยามสบเนตร เพียงนิด จิตอาวรณ์
อกสะท้อน สะเทือนสั่น เเสนหวั่นใจ
ดาวระยิบ กระพิบพราว สกาวเเสง
มิอาจเเจ้ง เเสงระยับ จับเนตรใส
ยามเเย้มโอษฐ์ เอื้อนเอ่ย วจีใด
กังวาลไกล ดุจเสียงสังข์ ระฆังทอง
ยามดำเนิน เดินย่าง ดั่งหงส์เหิน
ยิ่งพิศเพลิน ยิ่งเป็นศรี ไม่มีสอง
อันนางใด ในโลกหล้า ล้วนเป็นรอง
เฝ้าเเต่มอง มองชะเง้อ ละเมอครวญ
ขอเพียงพบ สบพักตร์ อีกสักหน
ขอได้ยล โฉมงาม ทรามสงวน
จะไม่ยาม ห่างหาย ไปจากนวล
ได้เเต่ครวญ ครวญหา ด้วยอาลัย
หนึ่ง fanmanutd.com






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า