สายฝนพรำพร่างพรมห่มผืนหญ้า
ท้องนภาทาทาบคราบหม่นหมอง
ว้าเหว่ใจจริงแท้เมื่อแลมอง
ยามที่ต้องโดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย
อยากมีใครใครสักคนอยู่เคียงข้าง
ช่วยทำให้ความอ้างว้างจางเหือดหาย
ความเหงาหงอยสร้อยเศร้านั้นพลันมลาย
หากมีใครไว้ข้างกายคงเข้าที
...

สายฝน คนเหงา 





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า