....ยามร้าง ยังยะเยือกกว่ายามแล้ง....
เหนื่อยแสนหนัก พักหน่อยก็ค่อยผ่อน
โอดแรงอ่อนนอนหน่อยค่อยรักษา
แค่ป่วยไข้ มีหมอรอเยียวยา
หนาวหนักหนาผ้าอุ่นก็กรุ่นกาย
แต่เจ็บหนักพักใจไม่คลายเจ็บ
ยังหนาวเหน็บ หนาวใจไม่เคยหาย
ราวจะโรยแรงลับถึงกับตาย
ด้วยรสลิ้น และกลิ่นอาย คล้ายน้ำตา
....เทโพ....
เหนื่อยแสนหนัก พักหน่อยก็ค่อยผ่อน
โอดแรงอ่อนนอนหน่อยค่อยรักษา
แค่ป่วยไข้ มีหมอรอเยียวยา
หนาวหนักหนาผ้าอุ่นก็กรุ่นกาย
แต่เจ็บหนักพักใจไม่คลายเจ็บ
ยังหนาวเหน็บ หนาวใจไม่เคยหาย
ราวจะโรยแรงลับถึงกับตาย
ด้วยรสลิ้น และกลิ่นอาย คล้ายน้ำตา
....เทโพ....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
