คุณเพื่อนขา..อย่าแฉ แน่ะเค้าเขิน
ก็เผอิญผ้าผ่อนเปียกปอนน่ะ
เลยนุ่งลมห่มห้อง..แหมจ้องซะ
เห็นจะจะ..แล้วยังมานั่งดู
ใต้ผ้าผวยว่างเปล่าเท้าถึงหัว
ขนลุกทั่ว..แขน,ขา,หน้าและหู
นกกระจิบแอบมองตรงช่องประตู
จู้ฮุกกรู..นกมันขันผิดเพลง
ได้ยาดีมีแรงไม่แห้งเหี่ยว
ป่วยเดี๋ยวเดียวกอดหมอนลงนอนเขลง
แต่ผ้ายังเปียกอยู่นี่..ไม่มีกางเกง
ต้องบรรเลงบทกลอนตอนเปลือยกาย
แซมค่ะ
ขอบคุณสำหรับน้ำใบบัวบกนะคะ..คุณเพื่อน ♥
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
