อยู่ก็ห่างกันไปจนไกลลิบ
ยังหยอกหยิบคำไขให้กังขา
เอ่ยความนัยให้งงหลงครึ้มนา
หากบอกมาอย่างไรต้องใช่..เรา
แต่..ความลับอันใดไหนยังอยู่
ที่มีคนไม่รู้ยังดูเขลา
ลับลวงพลางอย่างไรในเงื้อมเงา
ต้องถูกเอามาแผ่แน่เลยคุณ
ยิ่งความรักยิ่งลั่นสนั่นฟ้า
ดังก้องหล้าพาคนจนหัวหมุน
ใครจะรักไม่รักผลักชุลมุน
เมื่อสมบุญค่อยเงียบเรียบลงเอย
เกิดความรักเก็บอำทำลับล่อ
มัวรีรอหลอกตนคนเฉลย
ทำปากหนักรักล้นทนกอดเกย
ไม่นานเลยถูกคาบ..อาบน้ำตา
ไม่บอกใคร บอกเล่า.. “รักเขานะ”
ใครไหนจะรู้เล่า “เขา” ไหนหนา
เป็นเขาแพง, เขายายเที่ยง-เยี่ยงใดนา
หรือเขาข้าฯ เขาริมโขง..ก็โยงเลย
จึงความลับ-ความรัก อย่าพักเก็บ
ยามหนาวเหน็บบอกไปไอรักเผย
รู้ตัวไว้ใครเขาเฝ้าชิดเชย
ได้ลงเอยไวไว..ดีไหมคุณ..
ยังหยอกหยิบคำไขให้กังขา
เอ่ยความนัยให้งงหลงครึ้มนา
หากบอกมาอย่างไรต้องใช่..เรา
แต่..ความลับอันใดไหนยังอยู่
ที่มีคนไม่รู้ยังดูเขลา
ลับลวงพลางอย่างไรในเงื้อมเงา
ต้องถูกเอามาแผ่แน่เลยคุณ
ยิ่งความรักยิ่งลั่นสนั่นฟ้า
ดังก้องหล้าพาคนจนหัวหมุน
ใครจะรักไม่รักผลักชุลมุน
เมื่อสมบุญค่อยเงียบเรียบลงเอย
เกิดความรักเก็บอำทำลับล่อ
มัวรีรอหลอกตนคนเฉลย
ทำปากหนักรักล้นทนกอดเกย
ไม่นานเลยถูกคาบ..อาบน้ำตา
ไม่บอกใคร บอกเล่า.. “รักเขานะ”
ใครไหนจะรู้เล่า “เขา” ไหนหนา
เป็นเขาแพง, เขายายเที่ยง-เยี่ยงใดนา
หรือเขาข้าฯ เขาริมโขง..ก็โยงเลย
จึงความลับ-ความรัก อย่าพักเก็บ
ยามหนาวเหน็บบอกไปไอรักเผย
รู้ตัวไว้ใครเขาเฝ้าชิดเชย
ได้ลงเอยไวไว..ดีไหมคุณ..
"บ้านริมโขง"
๑ ธันวาคม ๒๕๕๕
“เขา” นั้นช่างสูงส่งดั่งหงส์ฟ้า
เกินไขว่หา..หวังได้เพียงไออุ่น
แอบมองจ้อง..ฝันว่า เขาการุณย์
มอบตักอุ่นให้นอนผ่อนอารมณ์
เขาเป็นคนสำคัญ..ฉันแอบหวง
เฝ้าเป็นห่วง..ยามเขาห่าง..ช่างขื่นขม
ชะเง้อคอรอเก้อ..เผลอระทม
สุดจะข่ม..ใจเหงาเมื่อเขาเมิน
รักเขานะ..รักเขา..เราแอบรัก
เพิ่งประจักษ์ อดสูใจ ใคร่ห่างเหิน
แต่มิอาจหยุดยื้อ..ใจดื้อเกิน
ข้างโขงเขิน..พี่เห็นไหม..ใครแอบมอง
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
