ต่อคุณรัตนาวดีค่ะ
กาลผ่านมา.. ยังตราตรึงคะนึงหา
เหมือนมนตรา.. วนเวียนกล่อมวันหอมหวน
บ้านริมคลอง.. คะนองนักเพื่อนชักชวน
ครบจำนวน..กระโดดโหนโจนเถาวัลย์
ตู้มตู้มต้าม.. วงน้ำแตกตัวแหวกว่าย
ผลุบโผล่หาย ดำผุดหาเจอะหน้าขัน
เล่นซ้ำซ้ำ *เข่ดำน้ำ ไล่ตามกัน
ไม่นึกฝัน เมื่อเติบกล้า (นัก)กีฬาเงือกน้อย
อยากกินปลาหาข้าวสุกสนุกล่อ
เสียบตะขอ หย่อนลงปุ๊บปลาฮุบอร่อย
แพปลาซิวตัวจิ๋วจิ๋วหลิ่วตาคอย
แพปลาสร้อยแทรกคึกคักไม่ทักกัน
ทำหมกปลารสแซ่บซ่า สับปลาไว้
ข่าตะไคร้พริกหอมตำ ยังจำมั่น
ใบมะกรูดหั่นฝอยฝอย ต่อยไข่พลัน
คลุกเคล้ากัน ปรุงรส**หรอย นั่งคอยกิน
นำใบตองรองโหระพาวางปลาคลุก
ปิ้งให้สุกไฟอ่อนอ่อน นอนถวิล
น้ำลายหกยามตกปลาเป็นอาจิณ
หอมรวยริน.. หมกปลาซิวหิวตาลาย ฯ
*เข่ คำเต็มว่า จระเข้ ภาษาถิ่นใต้
** หรอย อร่อย แซ่บ
พี.พูนสุข
๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
