(ลิลิตสุภาพ ฝนทำไมมาตกช่วงเก็บเกี่ยวข้าวล่ะจ๊ะ ช่วงที่ต้องการทำไมมิมา)
พร่ำพรพระพิรุณ โปรดการุณย์ข้าน้อย หยุดย้อยหยาดยามเกี่ยว ข้าวแม้เหี่ยวหากสุก
ถ้าเคล้าคลุกฝอยฝน บันดาลดลเน่าเฟะ รวงเละชุ่มเฉอะแฉะ และปวงข้าขื่นขม
บ่อาจสมเหงื่อไคล ที่เสียไปปรุงนา ช่วยชีวาอย่าเขวี้ยง ฝนสาดข้าวที่เลี้ยง เกี่ยวเก้อกลางนา
หลังข้าหอบฟ่อนข้าว พูนพอ
ข้าจะรีบแบกรอ สู่ยุ้ง
เพียงสามสี่วันขอ ฝนหยุด หลั่งแล
แล้วค่อยคลายสายรุ้ง หยดน้ำพรำพนอง
ดินระหองระแหง แห้งแล้งมาแรมเดือน ดินดอนเหมือนอับเฉา หลังข้าวเข้ายุ้งฉาง
เทพอย่าหมางเมินมนุษย์ จะจัดชุดบูชา บุษบาเพริศพร้อม เพื่อน้อมและวอนไหว้
หลั่งน้ำให้ลูกหลาน กายสร่างมานสุขบ้าง น้ำช่วยให้นาร้าง รื่นเรื้อเหลือโคลน
ฤตุฝนโน้นกว่าใกล้ หลายแรม
โคกระบือก้มแกม กัดหญ้า
ประทังผ่านซมแซม ดินโศก
เมฆหมอกอย่าชอกข้า ข่มน้ำขังชนม์ฯ
ช่วยคนยากคนจน พี่ฝนเพียงพรั่งฝอย พรมดอยดินดอนดาน ธัญญาหารค่อยฟื้น
ตื่นสรรพสิ่งผู้ ยังต้องสู้ดิ้นรน คนรากหญ้ารากแก้ว น้ำหมดฤๅไฉนแล้ว จักก้าวกรายไกรฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
