๐เงียบงันอรัญอนธกาล อปหารสง่าศรี
พร้อมผลาญหทัยวลยะชี- วิตะว้างเพราะร้างเรือง
๐หวิวหวิววิเวกวิวิจะเจือ จละเยื่อสวาทเคือง
พริ้วริ้วพระพายพยศะเนือง นิจะเร้าจะเป่าทรวง
๐มองเมียงเฉลียงพสุมดี ขณะที่มิมีดวง-
รำไพไฉนวจิมิลวง ฤชุลางละล้าเลือน
๐โอ้หนอนภาอสิตะนั้น ภิทะฉันสะเทือนเหมือน
ร่วงสู่ประตูนรกะเยือน ยุติรักวิจักษณ์หนาว






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า