[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

บิหลาหลง พงไพ หัวใจหม่น
ตามหาคน ห่วงหา บินหลาเผลอ
มัวไปหลง พงไพ ตามไม่เจอ
เธอบ่นเพ้อ ละเมอถึง คะนึงครวญ

เธออยู่ดี มีสุข ทุกข์ไฉน
คนห่วงใย หงอยเหงา เศร้ากำสรวล
ยามหลับใหล ฝันใฝ่ ใจรัญจวน
ถึงเนื้อนวล คนดี ที่ห่วงใย

อันน้ำใจ ไมตรี มีมาถึง
ยังซาบซึ้ง คะนึงหา พาหวั่นไหว
จะรีบกลับ คืนคอน ไม่นอนไพ
จะนอนใน กรงใจเจ้า เยาวพา

แสนเสียดาย ตั้งใจไว้ ไปไม่ถึง
ถูกพรานทรึ้ง  ดับดิ้น สิ้นบินหลา
ต้องมาถูก ยิงตาย วายชีวา
จบตำนาน เรื่องบินหลา มาจากไกล

ชลนา  ทิชากร
.............

กลอนสวยครับ คุณชลนา ทิชากร
แต่บางตอน ควรที่ มีแก้ไข
คือบินหลา มาหลง ในพงไพร
ถูกพรานใหญ่ ทึ้งกระชาก หายจากจร

เราอยู่บ้าน เดียวกัน ฉันท์น้องพี่
หนักเบามี อย่าหา ว่ามาสอน
เพื่อจรรโลง ภาษาไทย ในบ้านกลอน
อย่ารีบงอน ก่อนนะ ขออภัย.

นพ
4พ.ย.55