"กลอนกระหย่อม"
นั่งเขียนกลอนเละเทะสะเปะสะปะ
ยำกลอนซะเปื้อนเปรอะเลอะเทอะใหญ่
อยากจะรู้อยากจะเห็นความเป็นไป
ว่ามีใครชื่นชมนิยมกัน
หมั่นศึกษาวรรณศิลป์จินต์เฝ้าหวง
ด้วยเป็นห่วงรสถ้อยคอยจัดสรร
เปิดคัมภีร์..เสิร์จอากู๋อยู่ทุกวัน
ร้อยรำพันฝันรำพึงถึงกลกลอน
เขียนเท่าไหร่ใจจืดชืดชาหมด
เหมือนน้ำลดตื้นเขินเดินชนขอน
กลอนตกหน้าลับเหลี่ยมเขาเราอาวรณ์
กลับไปนอนตีพุง..ให้ยุงตอม
หมดสภาพ..หมดแรง..สิ้นแสงส่อง
นั่งจ๋องหง่องเบื่อหน่ายจนผ่ายผอม
จะทำเพื่ออะไรใจตรมตรอม
กลอนกระหย่อมเล็กเล็ก..เราเก๊กซิม
♥ ประภาคาร ♥
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
