...ดาวไร้เดือน เหมือนเจ้า เศร้าทอแสง
คล้ายอ่อนแรง รอชื่น ค่ำคืนที่
เมฆบังเงา เดือนหาย คล้ายเจ้ามี
ช่วงราตรี เหงียบเหงา ยามเฝ้ารอ...
...โอ้ดาวจ๋า..รู้ไหม ใจข้านี้
เป็นห่วงที่ เจ้าฝืน ในคืนต่อ
อยากอยู่เคียง คู่ใจ ให้เคล้าคลอ
เพียงคืนนี้ ที่ขอ โปรดรอคอย...
รัตนาวดี
ยินสำเนียงเสียงสั่ง ยังดังแว่ว
ว่าดึกแล้ว แก้วตา อย่าเหงาหงอย
ทั้งเดือนดาว วาวแวม แจ่มแจ้งลอย
ยังมิคล้อย เลื่อนลา ท้องฟ้าไกล
ดั่งดวงใจ เรานี้ ที่ไม่ห่าง
แม้นอ้างว้าง บางครา พาหวั่นไหว
ความคิดถึง ตรึงติด สนิทใน
ส่งห่วงใย ข้ามฟ้า ว่าคำนึง...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
