วันนี้แม้ไกลห่าง
แต่ก็ห่างเพียงฟ้ากั้น
แม้ตัวไม่พัวพัน
แต่ใจฉันนั้นเคียงเธอ
ห่างไกลใช่ห่างรัก
แต่ใจภักดิ์รักล้นเอ่อ
มอบใจไว้ปรนเปรอ
อย่าให้เก้อเพ้อคนเดียว
ทำไมต้องห่วงหวง
ดั่งดาวดวงห่วงจันทร์เสี้ยว
รักแท้แม้คมเคียว
ยังกลมเกลียวเกี่ยวดวงดาว
พร่ำเพ้อละเมอหา
ดั่งนภาในหน้าหนาว
ระยิบกระพริบพราว
สุกสกาวดุจราวใจ
ดาวเอ๋ยเคยเห็นอยู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหน?
ป่าเขาลำเนาไพร
หรืออยู่ไกลจากบ้านกลอน
ยามว่างอย่าห่างหาย
จงเยี่ยมกรายมาถ่ายถอน
รู้ไหมใครร้าวรอน
ยามบังอรเจ้ารอนแรม
“ไพร พนาวัลย์”
มิใกล้ มิไกลห่าง
ระยะทาง สรรค์สร้างฝัน
ห่างไกล ในบางวัน
แต่ใกล้กัน นั้นเรื่องจริง
วันนี้ ที่เห็นใกล้
วันหน้าไกล ได้ทุกสิ่ง
ทุกอย่าง ต่างแอบอิง
แต่มิทิ้ง ยิ่งคือ "กลอน"
วันนี้ แวะมาหา
ถึงพี่ยา พาอักษร
คิดถึง ซึ่งสุนทร
แต่เก่าก่อน ตอนอยู่เคียง
หากว่าง สรรค์สร้างคำ
มาประจำ นำส่งเสียง
ร้องร่ำ ถ้อยสำเนียง
ร้อยคำเรียง เคียงเช่มเดิม
หทัยกาญจน์
๒๕ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕
ระยะทาง สรรค์สร้างฝัน
ห่างไกล ในบางวัน
แต่ใกล้กัน นั้นเรื่องจริง
วันนี้ ที่เห็นใกล้
วันหน้าไกล ได้ทุกสิ่ง
ทุกอย่าง ต่างแอบอิง
แต่มิทิ้ง ยิ่งคือ "กลอน"
วันนี้ แวะมาหา
ถึงพี่ยา พาอักษร
คิดถึง ซึ่งสุนทร
แต่เก่าก่อน ตอนอยู่เคียง
หากว่าง สรรค์สร้างคำ
มาประจำ นำส่งเสียง
ร้องร่ำ ถ้อยสำเนียง
ร้อยคำเรียง เคียงเช่มเดิม
หทัยกาญจน์
๒๕ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
