คำสัญญาสาบานไว้ไม่เคยเปลี่ยน
อยากจะเขียนกลอนคิดถึงซึ้งห่วงหา
แต่บางสิ่งบางอย่างกลางอุรา
กับมิกล้าเอื้อนเอ่ยเผยถ้อยคำ
เขาคนนั้นที่ฉันเห็นเขาเป็นห่วง
เหมือนก้าวล่วงเข้าดูแลแม่งามขำ
ฉันเฝ้ามองร้องไห้ใจเงียบงำ
ที่เธอทำกับที่บอกเหมือนหลอกกัน
ออดอ้อนเขาเราไม่อยู่เหมือนชู้ชื่น
สติคืนก็บอกรักปักใจฝัน
อ้างดวงดาวพราวแสงแรงตะวัน
บอกลมนั้นนำความซึ้งคิดถึงเรา
ร้อยกลอนกานท์หวานฉ่ำคำโกหก
ฉันเคยตกหลุมพรางทางโง่เขลา
สาวบ้านกลอนคนหนึ่งซึ่งนานเนา
เหลือเพียงเงากับชื่อใหม่ลองไปดู
มาพบเธอเผลอใจว่าใช่แน่
กับยิ่งแย่กว่ารักเก่าเศร้าอดสู
เหมือนเธอเวียนเปลี่ยนมุขทุกอณู
ฉันขออยู่แบบโดดเดี่ยวไม่เหลียวใคร
---กังวาน---
อยากจะเขียนกลอนคิดถึงซึ้งห่วงหา
แต่บางสิ่งบางอย่างกลางอุรา
กับมิกล้าเอื้อนเอ่ยเผยถ้อยคำ
เขาคนนั้นที่ฉันเห็นเขาเป็นห่วง
เหมือนก้าวล่วงเข้าดูแลแม่งามขำ
ฉันเฝ้ามองร้องไห้ใจเงียบงำ
ที่เธอทำกับที่บอกเหมือนหลอกกัน
ออดอ้อนเขาเราไม่อยู่เหมือนชู้ชื่น
สติคืนก็บอกรักปักใจฝัน
อ้างดวงดาวพราวแสงแรงตะวัน
บอกลมนั้นนำความซึ้งคิดถึงเรา
ร้อยกลอนกานท์หวานฉ่ำคำโกหก
ฉันเคยตกหลุมพรางทางโง่เขลา
สาวบ้านกลอนคนหนึ่งซึ่งนานเนา
เหลือเพียงเงากับชื่อใหม่ลองไปดู
มาพบเธอเผลอใจว่าใช่แน่
กับยิ่งแย่กว่ารักเก่าเศร้าอดสู
เหมือนเธอเวียนเปลี่ยนมุขทุกอณู
ฉันขออยู่แบบโดดเดี่ยวไม่เหลียวใคร
---กังวาน---
ขออภัยที่ไม่สัมผัสครับ ตอบคุณสุนันยาแต่ช้าไป
คำสัญญาสาบานในวันก่อน
หรือเธอถอน ซ่อนคำ ช้ำไฉน
อีกกล่าวหา พาเคือง ด้วยเรื่องใด
เขาคนไหน ไม่ใช่ฉัน ทำหวั่นทรวง
เมื่อคนอื่น ยื่นช้ำ ทำเธอเศร้า
ไยมาเหมา รวมหมด ปลดความหวง
ให้ฉันรับ กลับเป็น เช่นคนลวง
หรือเป็นบ่วง เธอสร้าง เพื่อร้างลา
จึงห่างหาย กลายหลอน ไม่วอนพร่ำ
มิใช่เรื่องถลำดั่งย้ำหา
แต่เพราะไม่ ยึดมั่นคำสัญญา
จำนรรจาเกลื่อนกลบ เพื่อลบรอย
ทุกถ้อยคำ นำร้อย ที่คอยขาน
สาส์นส่งผ่าน ม่านฟ้า จึงพาหงอย
เหมือนสิ้นค่า วันวาน ของกาลคอย
เปรียบดังสร้อย สวาท ต้องขาดกัน
เมื่อเธอไม่ มีใจ ให้แต่แรก
หาเหตุแทรก แตกหัก ไร้หลักฝัน
เถอะไปเลย เผยจิต ปิดสัมพันธ์
ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน....ดั่งสัญญา...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
