สิ่งสำคัญคงอยู่...รู้ความหมาย
มิเคยคลาย หน่ายร้าง ให้กังขา
ถ้อยสลัก รักนี้ ที่ฝากมา
ห้วงนภา ดาราพราย มิกลายเลือน
คิดถึงเอย เคยเคียง ส่งเสียงอ้อน
ร้อยกานท์กลอน วอนรัก ใครจักเหมือน
เพียงสักน้อย คอยพร่ำ เพื่อย้ำเตือน
ฝากลมเยือน เคลื่อนคล้อย ล่องลอยตาม
อยู่แห่งไหน ไกลโพ้น จักค้นหา
ให้ลมพา คำรัก มาซักถาม
อีกดวงดาว พราวแสง แต่งแต้มงาม
กลางฟ้าคราม ยามเดือน เลื่อนลับไกล
ยังคงมั่น “สัญญา” คราคลอเคล้า
ที่เคยเย้า หยอกกัน วันฟ้าใส
วลีร่ำ พร่ำรัก ภักดิ์เพียงใจ
ใครหนอใคร ไม่ประวิง...ทิ้งให้คอย
หรือลืมสิ้น “สัญญา”คราเคยฝาก
หรือใครพราก จากลา พาเหงาหงอย
หรือ มีอื่น ชื่นหวาน ประสานรอย
ใจจึงคล้อย ลอยเคลื่อน ไม่เหมือนเคย
ทั้งดาวเดือน เหมือนเร้น เช่นฟ้าหม่น
ด้วยใจคน เหมือนว่า ทั้งชาเฉย
ไม่ยินดี เหมือนเก่า ก่อนเย้าเปรย
มีไหมเอ่ย คงยึดมั่น..ในสัญญา..
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
