มุดผ้าห่มทีไรไม่อุ่นดอก
ใครหนอบอกอกชายไม่สู้ผ้า
ไอตัวอบตัวกันสุดพรรณนา
หวามอุราราวปลุกไฟลุกโพลง
แค่เขียนกลอนตอนหนาวยังร้าวจิต
นั่งก็คิดนอนก็ฝันตะวันโด่ง
แทนสาวกอดหมอนข้างพลางคลุมโปง
คนขี้โกงหลอนเราให้เฝ้าคอย
-ดาว-
ใครไปหลอน ไปหลอก ชอกช้ำจิต
ใครไปคิด บิดพริ้ว นิ่วหน้าหงอย
ใครไปปลุก ไปปล้ำ ทำสำออย
หนอยหนอยหนอย ใครกัน บอกพันมา
ใครใจดำ ทำได้ อย่างไรเนี้ย
มาหลอกคน มีเมีย ระเหี่ยหนา
มาหลอกให้ ระกำ ทำไมนา
เดี๋ยวจะฆ่า ให้ตาย วายชีวัน
พันทอง
e
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
