ไม่มีแดด ไม่มีฝน ทนกางร่ม
เดี๋ยวโดนลม กรรโชก กระชากหนี
คนหัวล้าน ย่านฝน ต้องทนซี (ย่าน=กลัว)
คนหัวมี ผมดก ไม่ตกใจ
ในหนึ่งวัน สามฤดู ต้องสู้ถือ
คงจะไม่ หนักอื้อ ยังถือไหว
แต่อย่าเพิ่ง กางร่ม นะทรามวัย
เดี๋ยวปลายร่ม ทิ่มใส่ นัยน์ตาลุง
หุบร่มหน่อย แม่คุณ เอาบุญเถิด
จะได้เปิด ดูฟ้า ว่ายังหุ่ง (แจ้ง)
ฝนไม่ตก แดดไม่ออก ในตรอกกรุง
ทำหน้ายุ่ง อยู่ได้ ไม่อายจันทร์ (อ้าวค่ำแล้ว เหรอ?)
“ไพร พนาวัลย์”
มาร่วมแจม ช่วยกันหุบร่ม ก็เลยบ่ได้สัมผัส อย่าสูญเน้อ คุณงายเอ๋ย
เดี๋ยวโดนลม กรรโชก กระชากหนี
คนหัวล้าน ย่านฝน ต้องทนซี (ย่าน=กลัว)
คนหัวมี ผมดก ไม่ตกใจ
ในหนึ่งวัน สามฤดู ต้องสู้ถือ
คงจะไม่ หนักอื้อ ยังถือไหว
แต่อย่าเพิ่ง กางร่ม นะทรามวัย
เดี๋ยวปลายร่ม ทิ่มใส่ นัยน์ตาลุง
หุบร่มหน่อย แม่คุณ เอาบุญเถิด
จะได้เปิด ดูฟ้า ว่ายังหุ่ง (แจ้ง)
ฝนไม่ตก แดดไม่ออก ในตรอกกรุง
ทำหน้ายุ่ง อยู่ได้ ไม่อายจันทร์ (อ้าวค่ำแล้ว เหรอ?)
“ไพร พนาวัลย์”
มาร่วมแจม ช่วยกันหุบร่ม ก็เลยบ่ได้สัมผัส อย่าสูญเน้อ คุณงายเอ๋ย