บางทีอยากหุบร่ม ให้ลมผ่าน
กลัวแรงลมเกินต้าน สะเปะสะปะ
เลยทนแบกร่มไปไม่ลดละ
หนักก็จะกางไว้ ไม่ปล่อยวาง
ร่มจึงเก่า ลงทุกวัน เพราะปัญหา
ถาโถมมา รับเอาเฉย ไม่เคยว่าง
แค่ หุบร่ม อาจจะเห็นอีกเส้นทาง
ที่สว่าง สดใส ให้เราเดิน
กลัวแรงลมเกินต้าน สะเปะสะปะ
เลยทนแบกร่มไปไม่ลดละ
หนักก็จะกางไว้ ไม่ปล่อยวาง
ร่มจึงเก่า ลงทุกวัน เพราะปัญหา
ถาโถมมา รับเอาเฉย ไม่เคยว่าง
แค่ หุบร่ม อาจจะเห็นอีกเส้นทาง
ที่สว่าง สดใส ให้เราเดิน
ฉันก็เคย กางร่ม โดนลมหุบ
ร่มมันผลุบ ขึ้นฟ้า ทำหน้าเขิน
กำลังมอง อะไรอยู่ ดูเพลินเพลิน
จำต้องเดิน ตากฝน ทนหนาวกาย
หนาวเพียงกาย ผิงไฟ ก็หายหนาว
โอ้อกสาว หนาวใจ ไม่ห่างหาย
ถ้าหนาวรัก ห่มรัก มักจักคลาย
แต่เสียดาย ไร้คนห่ม ระทมทรวง
ชลนา ทิชากร
ร่มมันผลุบ ขึ้นฟ้า ทำหน้าเขิน
กำลังมอง อะไรอยู่ ดูเพลินเพลิน
จำต้องเดิน ตากฝน ทนหนาวกาย
หนาวเพียงกาย ผิงไฟ ก็หายหนาว
โอ้อกสาว หนาวใจ ไม่ห่างหาย
ถ้าหนาวรัก ห่มรัก มักจักคลาย
แต่เสียดาย ไร้คนห่ม ระทมทรวง
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
