ดั่งล้อเล่นไม่เป็นเช่นสิ่งเห็น
แกล้งมาเน้น ถ้อยฝาก ทำปากหวาน
จะต่อยอด พลอดพร่ำ ดุจอำพราง
แล้วไยต้อง สับราง ทางที่เดิน
หากแม้นมี ใครก่อนเก็บซ่อนไว้
อย่าหวังได้ชมชิด คิดยิ่งเขิน
เรื่องความรัก จักมิหมายคล้ายบังเอิญ
น้องไม่เพลิน หลงคำ ให้ช้ำทรวง....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
