ราวต้องมนต์ดลใจฤทัยถอน
เกิดอาวรณ์ร้อนรักใคร่ตักหนุน
หากคนดีมีเมตตาโปรดการุณย์
จะก่อบุญจุนเจือทุกเมื่อไป
โอ้หนาวนี้มีใครบ้างไหมหนา
ปลอบอุรามาหนุนละมุนไหม
แม้นพรมผืนฟืนก่อยากห่อใจ
เท่าชื่นไอฤทัยกรุ่นตักหนุนนอน
วอนบอกผ่านหวานใจอย่าให้เหงา
ปล่อยให้เราเศร้าอยู่เคียงคู่หมอน
ทั้งหนาวกายวายสวาทคงขาดรอน
ชีพม้วยมรณ์ตอนหนาวขาดสาวเคียง...
" บูรพ์ "
เอ๊ะ!! อิฉันฝันไป..ใช่ไหมนี่
นั่นดนตรีหวานแว่วผะแผ่วเสียง
หรือลำนำใครขับจับสำเนียง
สลับเรียงร้อยกานท์ผ่านแนวฟ้า
ช่างอ่อนโยนลึกล้ำเกินคำกล่าว
หัวใจสาวสั่นสะทกตกประหม่า
โอ้อกเราเฝ้าถวิลจินตนา
เสน่หาร้อนรุมสุมซอกทรวง
แม้ว่าเป็นคนดีที่รออยู่
หวังชื่นชูฝากใจให้ห่วงหวง
ใจเจ้ากรรมระส่ำระสายเกรงชายลวง
คิดผูกพ่วงสัมพันธ์หวั่นฤทัย
เฝ้าถักทอแพรไหมเตรียมไว้ห่ม
รับสายลมเหมันต์ที่หวั่นไหว
ยามหมอกเหมยเผยม่านห่มลานใจ
อยากมีใครแนบนอนก่อนฟ้าจาง
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
