ค่ำคืนหนาวร้าวรานถึงลานฝัน
ใจหนาวสั่นไร้แท้คนแลเหลียว
สาวตีจากด้วยซ้ำย้ำจริงเชียว
เหลือผู้เดียวห่อเหี่ยวเปลี่ยวเอกา
หากโลกไร้ซึ่งรักจักหมองหม่น
จะยินยลฝั่งใหนให้ผวา
แม้นไร้ซึ่งความรักปักมนตรา
จะควานหาสิ่งใดก็ไร้แวว
ขอความรักจงอยู่ผู้ทั้งผอง
รักพี่น้องเพื่อนใจไม่คลาดแคล้ว
โลกน่าอยู่ด้วยรักเป็นหลักแนว
ไม่มีแล้วที่งดงามกว่าความรัก
จึงได้เขียนถ้อยกลอนอ้อนผู้อ่าน
ถึงร้าวรานตกบ่วงอย่างหน่วงหนัก
อย่าได้ทิ้งทอดอาลัยในเรื่องรัก
เพราะแน่นัก..คืออกหัก..ดีกว่ารักไม่เป็น...อิอิ..แบบว่า..ไม่รู้สิ
...อ่านกลอนแล้วเข้าถึงอารมณ์และร่วมแจมครับ..สบายดีกันนะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
