เปื้อนเลือดนอง......พันทอง
เจ้าโชคดี ศรีเลิศ เกิดก่อนฉัน
อยู่ชิดกัน วันคืน เคยขึ้นล่อง
เราแสนสุข ลุกหลับ ประคับประคอง
เราสมปอง สมัคร รักใคร่กัน
เจ้ากะล่อน อ่อนพลิ้ว แลบชิวหา
รับซาบซ่า มิขาด ฤๅหวาดพรั่น
เดาะกระดก ฉกเล่น เห็นทุกวัน
กอดเกี่ยวพัน ตราตรึง ซ่านซึ้งทรวง
ถูกตำหนิ ติฉิน ฉันกินขบ
กายประกบ ตามถึง กั้นหึงหวง
ชอบออกแรง แข็งห้าว กร้าวทั้งปวง
จะทักท้วง เช่นไร ไม่ยอมฟัง
แข็งกับอ่อน รอนรบ จบแตกหัก
ถึงจะรัก มากมาย เกลียดภายหลัง
ชายแข็งซ่อน อ่อนหญิง หากจริงจัง
ยามชิงชัง พังทลาย หายวิมาน
เปรียบความรัก มักเป็น เช่นฟันลิ้น
ฟันบ้าบิ่น สิ้นหมด ไร้รสหวาน
ลิ้นฝาดเฝื่อน เจื่อนจ่อ สุดทอทาน
เหลือแต่ลาน ระทม ตรมน้ำตา
คุมไม่อยู่ชอบแต่งออกนอกลู่นอกทางเสมอ
รพีกาญจน์ 59
ถึงเกิดก่อน อ่อนต่อโลก ยิ่งโศกเศร้า
ยามกินเล่า ขอบกัด ตวัดด่า
ถือว่าแข็ง แรงเกิน เมินระอา
ยังมีหน้า ว่าเกิดก่อน ค่อนตะแบง
ที่ฉันกอด กระดก นะอกเอ๋ย
กลัวฟันฉับ กลับเอ่ย เคยโดนแกล้ง
ขืนอยู่นิ่ง ยิ่งกลัว มั่วพอแรง
กัดจนแหว่ง บางที มีระบม
ตัวฉันนี้ ดีใจ ได้รับรส
อร่อยหยด หมดสิ้น กินผสม
เป็นหน้าที่ ใช่หรือ ถือระทม
บางครั้งขม ยังฝืน กลืนลงคอ
หน้าที่เธอ มีอะไร ไหนบอกหน่อย
มีแค่คอย เคี้ยวอาหาร สงสารหนอ
เกิดทีหลัง แต่ร่วงหลุด สุดจักท้อ
ฉันนี้หนอ ดิ้นได้ ในทุกวัน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
