หญ้าค้อมน้ำเกาะจนหลังโก่ง
ใยโยงขึงพาดดาดกับดัก
แสงต้องหยาดวาวพริบพราวนัก
เพลงรักเพิ่งจบน้ำกบตา
ดอกไม้ในใจเพิ่งทิ้งกลีบ
ลูกโป่งฝ่อฟีบไร้คุณค่า
น้ำหอมจุกหายกลิ้งไปมา
ผืนผ้าเช็ดหน้าจึงเปียกชื้น
เช้าเชิญชื่นชมพนมไพร
ค่ำย่ำฤทัยขังเต็มขื่น
หญ้าหนักน้ำค้างตอนกลางคืน
ฟ้าแอบสะอื้นสงสารใคร
![](http://www.qzub.com/bar_032.gif)