ยลกลอนหวานสารประจักษ์ซึ่งอักษร
เหมือนภมรชอนชมฉมไฉน
เสน่ห์ตรึงซึ้งทรวงดวงฤทัย
เวียนร่ำไรไชชอนไม่จรลา
อย่าทิ้งร้างห่างนานหรือพานหาย
แสนเสียดายลายลักษณ์เป็นหนักหนา
โปรดวนเวียนเขียนอ่านส่งผ่านตา
สุขอุราพาชื่นระรื่นใจ...
" บูรพ์ "
๐ ด้วยผูกพันมั่นใจสายใยนี้
รั้งฤดีเกินห่างไปทางไหน
มีลูกค้ามาเยือนเตือนฤทัย
ว่ายังไม่ร้างลาร้านกาแฟ
๐ อาจจะห่างเหินบ้างก็อย่างว่า
ล่องนาวาชีวิตเกินคิดแก้
ช่วงคลื่นลมโถมถั่งช่างผันแปร
ความเที่ยงแท้คือคิดถึง..ยังตรึงทรวง
กาแฟดำ
ปอลู. วันนี้กาแฟเปื่อยนอนเซ็งอยู่บ้าน ขอป่วนร้านกาแฟสักวัน ^^
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
