[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

....ชำนาญชาญเชี่ยวด้วย......ฝึกฝน
ปฏิบัติ กุญแจดล................เลิศแท้
ค้นคว้า เฉกเวทมนต์............สำเร็จ
กลอนกาพย์กล้าแกร่งแล้.......ร้องเล่นเป็นประจำ

....คำงาม สัมผัสพร้อม..........ไพเราะ
จังหวะ รับส่งเสนาะ..............ครึกครื้น
ประเด็นเด็ด เด่นควรเหมาะ......ตรึงจิต
คีตะกานท์กวีฟื้น.................."ตื่นรู้"ละตน

ขอเขียนแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันครับ

อยากให้สังเกต บทแรกส่วนสีแดง ใช้ โทเอก (ตามกฎเกณฑ์บังคับให้ใช้ เอกโท)
ประมาณ ๓-๔ ปีก่อน ผมเคยลองใช้ โทเอก อยู่พักหนึ่ง เพราะเห็นว่า ไพเราะดี และบางครั้งเหมาะสมกับเนื้อหา
แต่คุณครูภาษาไทยหลายท่านติเตือน จะทำให้นักเรียนมีปัญหาในการทำข้อสอบ จึงหยุดไป
ภายหลังอ่านพบในมติชนสุดสัปดาห์ ผู้เขียนนั้นนำเสนอว่า น่าสนับสนุนให้เป็นโคลงรูปแบบใหม่ และเสนอให้เรียก
โคลงสี่โสภา
ผมเห็นด้วยเพราะ ฉันท์ มีผู้เชี่ยวชาญนำเสนอรูปแบบใหม่ๆ จนเป็นที่ยอมรับ แต่ โคลง หยุดการวัฒนารูปแบบใหม่ๆ มานาน

* ใคร ใช่ญาติจากแคว้น     แดนไกล
ใคร ชุบจิตแจ่มใส             เมื่อเศร้า
ใคร ให้แห่งพักใจ              ยามตก   ต่ำเฮย
ใคร ร่างเหลือเพียงเถ้า        เฝ้าร่ำอวยพร

นี่เป็นบทแรกที่ผมลองสลับตำแหน่ง เอกโท เป็น โทเอก เพราะ เฝ้า รับสัมผัสกับ เถ้า ได้ดี
เฝ้าร่ำ ก็ให้ความหมายชัดกว่า ร่ำเฝ้า

เพื่อนผู้รู้ เชิญร่วมแสดงความเห็น จะได้เกิดประโยชน์ต่อวงการร้อยกรอง
ขอบคุณครับ