อย่ามองแต่ในแง่ลบจนเกินไปนักเลยครับ ควรจะคิดในมุมกลับบ้างในกรณีที่อ้างว่า
เคยเห็นกระทู้ของน้องใหม่บางคน ที่มีรุ่นพี่ที่มีฝีมือมากและและก็ถือว่าเจนจัดมากมายหลายคน
เข้าไปไล่ต้อน ล้อมหน้าล้อมหลัง ต่างก็แสดงฝีมืออวดลวดลายกันอย่างเต็มที่(น้องใหม่ในที่นี้ ก็หมายถึงน้องใหม่ที่ใหม่
ต่อโลกแห่งกลอน ไม่ใช่คนที่มีความถนัดจัดเจนเรื่องกลอนอยู่แล้วแต่เพิ่งเข้ามาสมัครใหม่)
อย่างที่ได้บอกไปแล้วว่าความสามารถของแต่ละคนไม่เท่ากัน จากสิ่งที่ผมเคยได้สังเกตเห็นก็คือ
คนเราจะจับกลุ่มเล่นโดยเลือกจากคนที่มีความสามารถเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน คือคนที่รู้ตัวว่าอ่อนหัด
เขาก็มักจะมองหาคนที่ฝีมือระดับเดียว หากว่ามีแต่คนที่มีฝีมือที่ดีกว่ามารุมล้อม มันก็จะเกิดเป็นปมด้อย
และรู้สึกอับอาย ในที่สุดน้องใหม่คนนั้นก็จะค่อยๆหายไป และจะไม่มีคนรุ่นใหม่เข้ามาอีก นอกจากคนรุ่นเก่า
ที่เป็นอยู่แล้ว แต่เข้ามาสมัครใหม่เท่านั้น..
ทำไมถึงไม่คิดบ้างว่า เออ..น่าภูมิใจอยู่นะ..ที่ยังมีผู้ให้ความสนใจเข้ามาร่วมกับเราด้วย ทั้งที่เราก็ยังใหม่ไม่ประสาอะไรเลย
เปรียบเหมือนมาเดินเคียงข้าง ทำให้รู้สึกอบอุ่น ยิ่งผู้ที่มีฝีมืออยู่บ้าง(ก่อนจะเป็นเช่นทุกวันนี้ก็ล้มลุกคลุกคลานกันพอควร)มา
คอยร่วมเป็นกำลังใจด้วยแล้ว จะทำให้เกิดความประทับใจซึ่งความรู้สึกเช่นนี้ก็เคยผ่านมาแล้ว เมื่อมาบ้านกลอนไทยใหม่ ๆ
และประทับจำจนบัดนี้
ถ้าเป็นเราที่มาใหม่แล้วขาดคนสนใจจะร่วมขีดร่วมเขียนด้วย...อยากถามว่า"ว้าเหว่" กันบ้างไหม ?
ขอคารวะอย่างสูงครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
