แม่น้ำไรนท์ไม่รับซับขื่นขม
คนตรอมตรมต้องเศร้าเฝ้าเหงาหงอย
แบกขื่นขมข่มไว้ใจเลื่อนลอย
วันเดือนคล้อย ปล่อยโขงหลุดโล่งใจ
โขงเจ้าเอย รู้ตน คนรับช้ำ
คนมีกรรม นำปล่อย ลอยน้ำใส
โขงอารีมีจิตคิดเยื่อใย
โขงคอยใคร ทุกคนที่หม่นทรวง
อยู่ไกลห่าง ต่างฟ้า ยังฝ่าฝัน
ร่ำรำพันวันเศร้าเขาไม่ห่วง
มีขมขื่นยื่นมาฟากฟ้าลวง
ผู้รับช่วงคือโขงโค้งปลอบใจ
ด้วยแม่โขงโยงถึงจนซึ้งซ่าน
มากคำหวานสานถ้อยคอยขานไข
รู้โอบเอื้อเจือจานคนบ้านไกล
อยู่หนใดยามเหงา โขงเฝ้าคอย..
คนตรอมตรมต้องเศร้าเฝ้าเหงาหงอย
แบกขื่นขมข่มไว้ใจเลื่อนลอย
วันเดือนคล้อย ปล่อยโขงหลุดโล่งใจ
โขงเจ้าเอย รู้ตน คนรับช้ำ
คนมีกรรม นำปล่อย ลอยน้ำใส
โขงอารีมีจิตคิดเยื่อใย
โขงคอยใคร ทุกคนที่หม่นทรวง
อยู่ไกลห่าง ต่างฟ้า ยังฝ่าฝัน
ร่ำรำพันวันเศร้าเขาไม่ห่วง
มีขมขื่นยื่นมาฟากฟ้าลวง
ผู้รับช่วงคือโขงโค้งปลอบใจ
ด้วยแม่โขงโยงถึงจนซึ้งซ่าน
มากคำหวานสานถ้อยคอยขานไข
รู้โอบเอื้อเจือจานคนบ้านไกล
อยู่หนใดยามเหงา โขงเฝ้าคอย..
"บ้านริมโขง"
มอบแสนขื่นหมื่นตรมมาถมทับ
ให้โขงรับซับเศร้าความเหงาหงอย
คิดบ้างไหมใครหมองเล่าน้องกลอย
ล้วนแล้วลอยสร้อยโศกวิโยคตรม
โอ้ยามรักมักให้แต่ใครอื่น
คอยหยิบยื่นหมื่นพันเข้าสรรถม
น่าน้อยใจในชะตาขื่นอารมณ์
จำนิ่งก้มขมเฝื่อนเหมือนโขงเป็น...
" บูรพ์ "
... 
...
......รีบกระแซะ เข้ามา นั่งขวาชิด
แล้วจะบิด ติ่งหู เชิญรู้เห็น
กระซิบหยอก บอกให้ ใจเย็นเย็น
ไร้ประเด็น ต้องร่ำ ย้ำเบาๆ...
...หากพี่คิด อยากเป็น เช่นลำโขง
คอยเชื่อมโยง รอรับ ปรับเรื่องเศร้า
มิใช่เพียง เรียงความ ช่วยตามเกลา
สาวหม่นเหมา กันมา จะว่าไง?...
รัตนาวดี
แล้วจะบิด ติ่งหู เชิญรู้เห็น
กระซิบหยอก บอกให้ ใจเย็นเย็น
ไร้ประเด็น ต้องร่ำ ย้ำเบาๆ...
...หากพี่คิด อยากเป็น เช่นลำโขง
คอยเชื่อมโยง รอรับ ปรับเรื่องเศร้า
มิใช่เพียง เรียงความ ช่วยตามเกลา
สาวหม่นเหมา กันมา จะว่าไง?...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
