เสีย...ใจครวญพร่ำท้อ.......................เพียงคำ
ความ.ส่งเป็นลำนำ............................ผ่านถ้อย
รู้..ยากนักใครทำ..............................ใครเจ็บ
สึก..สู่ห้วงใจน้อย..............................ยากแท้ฝ่าฟัน
นึก..นึกไปสุดเศร้า..............................กังวล
ให้...รักก่อใจตน................................เจ็บช้ำ
น้อย.หรือว่าคำคน..............................หาค่า
ใจ...อ่อนล้าดั่งย้ำ..............................หมดสิ้นความหมาย
ไย..หรือพี่ไม่รู้..................................ความนัย
ช่าง..โหดเหลือกระไร..........................ด่วนทิ้ง
ใจ...คิดห่างคราไหน...........................จึงเปลี่ยน
ดำ..ยิ่งกว่ากลอกกลิ้ง.........................ใช่เชื้อเชิงชาย
สร้าง...สัมพันธ์แน่นแฟ้น.......................ครองใจ
คำ......ติดตรึงฤทัย.............................มั่นแท้
หลอก..หรือไม่ควรไข............................คำกล่าว พี่เอย
ลวง...ล่อจนพ่ายแพ้.............................ช่างร้ายหนอคน..
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
