ศาลาบังร่มลมฝน
ผู้คนเพียงพักผันผ่าน
ผ่อนกายหายเหนื่อยไม่นาน
เบิกบานแล้วลาจากจร
วันแล้ววันเล่าเหย้าเยือน
ติดเตือนอยู่เพียงอนุสรณ์
ปล่อยผู้อยู่หลังอาวรณ์
เร้ารอนระกำลำพัง
ศาลาพักใจใฝ่หา
ผู้มาติดตามความหวัง
อาทรผ่อนทุกข์จีรัง
กระทั่งรุ่มร้อนผ่อนคลาย
รังสรรค์ฝันให้บรรเจิด
เชิญเถิดผองเพื่อนทั้งหลาย
พี่น้องพวกพ้องหญิงชาย
หย่อนกายนั่งลงตรงนี้
เนิน จำราย
ผู้คนเพียงพักผันผ่าน
ผ่อนกายหายเหนื่อยไม่นาน
เบิกบานแล้วลาจากจร
วันแล้ววันเล่าเหย้าเยือน
ติดเตือนอยู่เพียงอนุสรณ์
ปล่อยผู้อยู่หลังอาวรณ์
เร้ารอนระกำลำพัง
ศาลาพักใจใฝ่หา
ผู้มาติดตามความหวัง
อาทรผ่อนทุกข์จีรัง
กระทั่งรุ่มร้อนผ่อนคลาย
รังสรรค์ฝันให้บรรเจิด
เชิญเถิดผองเพื่อนทั้งหลาย
พี่น้องพวกพ้องหญิงชาย
หย่อนกายนั่งลงตรงนี้
เนิน จำราย





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า