สำหรับผม สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยนั้นมีอยู่สองอย่าง
อย่างแรก เห็นจะเป็นการแต่งกลอนอวยพรวันเกิด เนื่องในวาระต่างๆนั่นเองที่ผมรู้สึกเบื่อ
ลองคิดดู วันเกิด พ่อ,แม่,พี่,น้อง, ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่ได้อ่านกลอนอวยพรจากผมหรอก
รวมถึงตัวผมเอง ก็ไม่เคยเลยที่จะแต่งกลอนอวยวันเกิดให้กับตัวเองด้วย......
นี่ต้องมานั่งแต่งกลอนอวยพรให้กับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้จัก
(บอกตรงๆว่ารู้สึกเบื่อเต็มที)
แต่ถ้าใครไม่เบื่อก็ไม่ว่ากันนะ มันเป็นสิทธิ์ของแต่ละคนดังนั้น ผมเองจึงไม่เคยคิดบอกวันเกิดกะใครๆ เพื่อไม่ให้ต้องมาเป็นภาระกับคนอื่น
ต้องมานั่งแต่งกลอนให้ผมอีก
ส่วนเรื่องที่ผมเบื่อประการที่สองนั้น ขอไม่เอ่ยถึงครับ เพื่อไม่ต้องเป็นปัญหา
ถกเถียงกันให้เป็นที่ขัดอกขัดใจกันเปล่าๆ
สิ่งที่น่าเบื่อหน่าย
- เบื่อหน่ายตัวเอง
- เบื่อหน่ายความคิดตัวเอง
- การอวยพรวันเกิด อันนี้เดือดร้อน เพราะตัวเองเป็นคนตั้งกระทู้บ่อย ขอแสดงความคิดเห็นว่า การอวยพรวันเกิด ให้กับเพื่อน, พี่ หรือน้องในบ้านกลอน ไม่ได้เป็นภาระเลยสำหรับพัน เพราะเป็นการแต่งกลอนเหมือนกัน ซึ่ง เวลาเราแต่งกลอนอวยพรให้กับคนที่เขาเกิดในวันนั้นๆ คนแต่งก็ภูมิใจที่เราสามารถแต่งกลอนอวยพรได้(ดีและไพเราะอันนี้ชมตัวเอง เพราะไม่มีใครชม) และพันคิดว่าอันนี้เป็นความคิดส่วนตัว ผู้ที่เป็นเจ้าของวันเกิดก็น่าจะภูมิใจ ที่มีผู้จำวันเกิดตัวเองได้ ซึ่งตรงนี้พันว่าดีมากถ้าจะมีใครที่เราตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้แล้วไม่พอใจหรือไม่ชอบ ขอให้บอกมาทางหลังไมค์ก็ได้ เราจะได้ลบออกให้
- ที่คุณพี่มือขวาบอกว่าวันเกิดพ่อ-แม่ ญาติผู้ใหญ่ ไม่เคยแต่งกลอนอวยพรวันเกิดให้ อันนี้ ไม่จริง สำหรับพัน แต่งให้เ้กือบทุกปี (พ่อและแม่) แต่ญาติผู้ใหญ่ท่านอื่นๆ มีบ้าง ฉนั้นขอให้พี่มือขวาเปิดใจให้กว้างๆ นิดนึงนะค่ะ เพราะว่า นานาจิตตังจ้า ถ้าพี่มือขวาอยากให้ทุกคน หรือเพื่อนในบ้านกลอนไทยตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้ก็แจ้งมาทางหลังไมค์ได้นะค่ะ พันจะจัดการตั้งกระทู้ให้ (ไม่ต้องน้อยใจ) รีบบอกมานะค่ะเดี๋ยวจะเลยวันเกิดก่อนนะจะบอกให้
ด้วยรักและเคารพในทุกความคิดจ้า
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
