สำหรับผม สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยนั้นมีอยู่สองอย่าง
อย่างแรก เห็นจะเป็นการแต่งกลอนอวยพรวันเกิด เนื่องในวาระต่างๆนั่นเองที่ผมรู้สึกเบื่อ
ลองคิดดู วันเกิด พ่อ,แม่,พี่,น้อง, ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่ได้อ่านกลอนอวยพรจากผมหรอก
รวมถึงตัวผมเอง ก็ไม่เคยเลยที่จะแต่งกลอนอวยวันเกิดให้กับตัวเองด้วย......
นี่ต้องมานั่งแต่งกลอนอวยพรให้กับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้จัก
(บอกตรงๆว่ารู้สึกเบื่อเต็มที)
แต่ถ้าใครไม่เบื่อก็ไม่ว่ากันนะ มันเป็นสิทธิ์ของแต่ละคนดังนั้น ผมเองจึงไม่เคยคิดบอกวันเกิดกะใครๆ เพื่อไม่ให้ต้องมาเป็นภาระกับคนอื่น
ต้องมานั่งแต่งกลอนให้ผมอีก
ส่วนเรื่องที่ผมเบื่อประการที่สองนั้น ขอไม่เอ่ยถึงครับ เพื่อไม่ต้องเป็นปัญหา
ถกเถียงกันให้เป็นที่ขัดอกขัดใจกันเปล่าๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
