หากหัวใจ ฉันเป็น เช่นกระดาษ
คงยับขาด ยู่ย่น จนป่นปี้
เพราะเธอทำ ช้ำทรวง ดวงฤดี
เธอขยี้ แทบสลาย วายชีวัน
แต่ใจฉัน มันไม่เป็น เช่นกระดาษ
ไม่ยับขาด แต่เหงาใจ ไร้สุขสันต์
ขอหลีกไกล ไม่อยากใกล้ ใฝ่สัมพั
เคยรักมั่น วันนี้ขอ พอกันที
เข็ดแล้วหนอ ฉันไม่ขอ พะนอชื่น
ทนกล้ำกลืน น้ำตา หันหน้าหนี
เจ็บระกำ ช้ำทรวง ดวงชีวี
ชั่วชาตินี้ อย่ามีวัน พบกันเลย
ชลนา ทิชากร
คงยับขาด ยู่ย่น จนป่นปี้
เพราะเธอทำ ช้ำทรวง ดวงฤดี
เธอขยี้ แทบสลาย วายชีวัน
แต่ใจฉัน มันไม่เป็น เช่นกระดาษ
ไม่ยับขาด แต่เหงาใจ ไร้สุขสันต์
ขอหลีกไกล ไม่อยากใกล้ ใฝ่สัมพั
เคยรักมั่น วันนี้ขอ พอกันที
เข็ดแล้วหนอ ฉันไม่ขอ พะนอชื่น
ทนกล้ำกลืน น้ำตา หันหน้าหนี
เจ็บระกำ ช้ำทรวง ดวงชีวี
ชั่วชาตินี้ อย่ามีวัน พบกันเลย
ชลนา ทิชากร
แต่ใจฉัน นั้นแกร่ง ไม่แบ่งสอง
ตัวสำรอง ไม่เอา เฝ้าเฉลย
เสริมใยเหล็ก ทั้งสี่ห้อง ปองรักเอย
รอพี่เชย ชมโฉม ประโลมใจ
ไม่เคยคิด ว่าใจ เป็นกระดาษ
ไม่เคยวาด ขาดวิ่น สิ้นเฉไฉ
ถึงจะดึง ยื้อยุด ฉุดอย่างไร
มั่นคงใน รักเดียว ทุกเสี้ยวปอง
ไม่เคยเข็ด ความรัก มักเรียกหา
แม้นนภา ฟ้าหม่น ไม่ทนหมอง
ทั้งดวงใจ ใฝ่รัก จักขอจอง
มาร่วมห้อง สุขสันต์ ทุกวันคืน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
