ริมระเบียงตรงที่เก่า
ยังคงว่างเปล่า..ไร้เงาของเธออยู่ตอนนี้
ส่งความคิดถึงห่วงใยไปกับแสงดาววับวาว..ทุกวินาที
แม้ค่ำคืนเยียบเย็นจะโถมทวี..แต่ใจดวงนี้มันอบอุ่น..เพราะคิดถึงเธอ
อาจมีบ้างที่อ่อนไหว
แต่แสนล้านดวงดาวกระพริบให้กำลังใจ..เราอยู่เสมอ
สายใยผูกพันร้อยผ่านสะพานแสงฝัน..เพื่อรอวันพบเจอ
เชื่อไหม..บางครั้งฉันเต็มใจจะเหม่อ..เพียงเพราะอยากจะเพ้อ..คิดถึงเธอทั้งคืน
ไม่รู้ใจ
ยังคงว่างเปล่า..ไร้เงาของเธออยู่ตอนนี้
ส่งความคิดถึงห่วงใยไปกับแสงดาววับวาว..ทุกวินาที
แม้ค่ำคืนเยียบเย็นจะโถมทวี..แต่ใจดวงนี้มันอบอุ่น..เพราะคิดถึงเธอ
อาจมีบ้างที่อ่อนไหว
แต่แสนล้านดวงดาวกระพริบให้กำลังใจ..เราอยู่เสมอ
สายใยผูกพันร้อยผ่านสะพานแสงฝัน..เพื่อรอวันพบเจอ
เชื่อไหม..บางครั้งฉันเต็มใจจะเหม่อ..เพียงเพราะอยากจะเพ้อ..คิดถึงเธอทั้งคืน
ไม่รู้ใจ
มองดีๆ..อาจเห็นอีกคนลางลาง
เพราะทุกความอ้างว้างมันส่งเงาของฉันไปนั่งข้างข้าง..กลางฟ้าแผ่นผืน
ราตรีกาลแม้เงียบเหงา..ทนเศร้า..กล่ำกลืน
แต่ทุกค่ำคืนหลับตาลง..ลืมตาตื่น..เห็นเสมอความสวยงาม
กำมือขวาแนบอกซ้าย..เบาเบา
รู้ว่ายังมีเราในอกเหงาเหงา.เพียงแต่ระยะทางห่างไกล..กั้นข้าม
ดวงดาว..เฆมก้อนโตยังส่งกำลังใจยามอ่อนไหว..ทุกโมงยาม
ความคิดถึงยังคงทวงถาม..ติดตามรัก..และห่วงใย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
