๑) กู คือคำเรียกครั้ง โบราณ
กู่ ระงมงุ่นง่าน กึกก้อง
กู้ ยืมเพราะหนี้บาน ยอดทบ อ่วมเอย
กู กู่ กู้ คงต้อง ตอบถ้อยตรงที
๒) ขาว หนีบอยู่รักแร้ ไยโชว์
ข่าว ยกถกกันโถ เครียดแท้
ข้าว ขายแพงยิ่งโห! ยุคยาก
ขาว ข่าว ข้าว นี่แล้ ติดป้ายต้องการ
๓) เลา โน้นเลานี่นั้น เพียงออ
เล่า จบรู้เรื่องพอ พี่น้อง
เล้า เลี้ยงสัตว์เลี้ยงหนอ อัดแน่น
เลา เล่า เล้า คลายข้อง โจษค้างจึงไข
๔) ปา ไปสุดเรี่ยวแค้น ใครกัน
ป่า แหล่งพฤกษพรรณ โล่งไร้
ป้า พี่แม่สำคัญ จำแม่น อยู่นอ
ปา ป่า ป้า เผยให้ ลบล้างปริศนา
๕) คำ คิดประดิษฐ์สร้าง สื่อความ
ค่ำ มืดน่าเกรงขาม รอบด้าน
ค้ำ จุนเถิดสยาม จึงอยู่
คำ ค่ำ ค้ำ แต่งต้าน ตอบด้วยโคลงวาง
๖) ปาน แดง ดำ ลบได้ มากวิธี
ป่าน ถักกระสอบมี พบใช้
ป้าน มุมปลอดภัยดี แหลมหลบ
ปาน ป่าน ป้าน เรียงให้ รับห้ามแกล้งโกง
๗) บา คำเรียกครูพระ อุบลฯยิน
บ่า หนักขนแบกกิน มากแก้
บ้า ใบ้ถูกติฉิน ตรองตริ ตนเฮย
บา บ่า บ้า แน่แท้ ตอบต้อยต่อถาม
๘) ปาย เมืองในหมอกหุ้ม โด่งดัง
ป่าย ไม่รู้ระวัง เจ็บเข้า
ป้าย เตือนหักทุบพัง ภัยเกิด เพื่อนนา
ปาย ป่าย ป้าย นะเจ้า ส่งแจ้งแจงงำ
๙) มุง แล้วมุงเล่าล้อม ไทยมุง
มุ่ง มั่นมาดผดุง สุขถ้วน
มุ้ง ผ้า ลวด กันยุง ยามค่ำ
มุง มุ่ง มุ้ง เหล่าล้วน ครบแล้วสามมอ
๑๐) จาง ไปต้องลดน้ำ เพิ่มสี
จ่าง แซ่ตั้ง กวี เลิศถ้อย
จ้าง ใครค่าแรงทวี จากก่อน
จาง จ่าง จ้าง โคลงร้อย จบแล้วดีใจ
คุณทันอุตส่าห์กลับมาชวนเล่นโคลงแท้ๆ พอจะตอบกระทู้ดันหายแว้บ เลยตอบช้ากว่าเขาเลย
เหอะ...ไหนๆ ก็แต่งไว้แล้ว เอามาให้อ่านสักหน่อย
แต่งด้วยความรีบร้อนตอนนั้น ได้แค่นี้แหละค่ะ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า