โวหารโบราณจารไว้ ผิดพลาดพลั้งไป
หากลุกปลุกจิตคิดครวญ
ย่อมงามอร่ามตามควร บรรจบทบทวน
กลับมาสง่าราศี
ค้นคนสมบูรณ์แบบดี หมดโลกฤๅมี
ใครถูกทุกครั้งกังฉิน
รู้ลู่ทางกางปีกบิน ไร้หม่นมลทิน
กระพือกระเพื่อมเลื่อมใส
เสียดายลากลักษณ์ปักใจ งดงามละมัย
ปัญญากล้าแกร่งแจ้งกานท์
ท่านปราชญ์ผู้น่าสงสาร ได้เถิดโปรดปราน
กลับบ้านชานเรือนเพื่อนรอ
บางกลอนหลอนท่านทดท้อ ทำน้ำตาคลอ
ด้วยเผลอตามคำพร่ำเพลิน
ท่านทราบท่านหลาบท่านเขิน คิดถึงจึงเชิญ
สุนทรฯย้อนบ้านฯเถิดนา
(กลอนท่านที่งามๆมีมากมาย ผมเสียดายหากจะไม่ได้เห็นแล้วครับ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
