เห็นดนุสาว ขาวเฉพาะพรรณ
อยากจะถลัน รักน่ะซะที
แต่ก็อะอ้าว ร้าวล่ะฉะนี้
เธอรึก็มี ชายเฉพาะตน
จึงกะเทาะใจ ไปกระจะเศร้า
ทำจิตเรา ลืมนฤมล
แต่ขณะนั้น พลันมนยล
สาวกฏิมน เลยประทุซ้ำ
ยิ้มแสยะให้ ได้แสยะกลับ
ฉันก็ประทับ จิตตะคะมำ
หวังจะริจีบ รีบกระแซะคำ
ชื่อนุชนำ นามสมชาย...........เฮ้ย.......(๑๘๗)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
