ขวัญคอยเรียมเจียมอุราอยู่นาทุ่ง
ทั้งวันยุ่งมุ่งงานสานเรือนหอ
เป็นวิมานสำราญรมย์ชมพะนอ
ได้เคล้าคลอพ้อรำพึงซึ้งรำพัน
พร้อมเอี้ยงทุยลุยนาจนฟ้ามืด
คนใจจืดจางจิตช่างบิดผัน
ระรื่นกรุงทุ่งนาทิ้งจาบัลย์
ลืมอ้ายขวัญหันหนีไปมีใหม่
ทุกวันอยู่คู่เอี้ยงเคียงทุยข้าง
ไม่เคยร้างห่างพี่หนีไปไหน
โอ้น้ำใจให้ชื่นหาอื่นใด
เทียบน้ำใจไกลลับกับเพื่อนเรา...
" บูรพ์ "
ไยถึงได้ ถากถาง พรางถ่มถุย
คิดถึงทุย ยังเที่ยง เคียงเลี้ยงเจ้า
กับพี่ขวัญ นั่นหนอ พนอเคล้า
เคยหยอกเย้า อ้อนครวญ ชวนรำพึง
เรียมไกลห่าง ร้างรา มาเพียงนิด
ฤาพี่คิด ตัดใจ มิใฝ่ถึง
อกเรียมนี้ หม่นไหม้ ให้คะนึง
พี่ขวัญซึ้ง สาวใหม่ ใช่เรียมเดิม
ไปดูหนัง เที่ยวห้าง ทานสเต็ก
นั่งกินเค้ก ฟังเพลง บรรเลงเพิ่ม
พาสาวสวย หมวยฝรั่ง มานั่งเสริม
ช่างเหิมเกริม ลืมเรียม มิเจียมตัว
คิดถึงทุย ยังเที่ยง เคียงเลี้ยงเจ้า
กับพี่ขวัญ นั่นหนอ พนอเคล้า
เคยหยอกเย้า อ้อนครวญ ชวนรำพึง
เรียมไกลห่าง ร้างรา มาเพียงนิด
ฤาพี่คิด ตัดใจ มิใฝ่ถึง
อกเรียมนี้ หม่นไหม้ ให้คะนึง
พี่ขวัญซึ้ง สาวใหม่ ใช่เรียมเดิม
ไปดูหนัง เที่ยวห้าง ทานสเต็ก
นั่งกินเค้ก ฟังเพลง บรรเลงเพิ่ม
พาสาวสวย หมวยฝรั่ง มานั่งเสริม
ช่างเหิมเกริม ลืมเรียม มิเจียมตัว
พี่ขวัญทันสมัย 
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
