วันเวลาผ่านพ้น ยาวไกล
หูแว่วยินเสียงใคร ขุ่นข้อง
พรรณาว่าหัวใจ หมองหม่น
มาด่วนตัดใจต้อง แต่นี้ ทุกข์นาน (๓๙๒)
.................................
หรือทำเป็นไม่รู้ ยังรัก
ยากที่ใจจะหัก สุดกลั้น
รักเก่ายังฟูมพัก รักมั่น
จากแค่กาย-ใจนั้น แน่แน่ว รักเดียว (๓๙๓)
ยามจากยากแน่แท้ ทำใจ
ทุกข์ที่เปรียบเทียบใด ไม่รู้
มองหาไม่มีใคร ขมขื่น
รักที่อดทนสู้ ส่อเค้า หนาวทรวง (๓๙๔)
emo_19หนามเตย






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า