อนิจจาหัวใจฉันหล่นหาย
ขุดพื้นทรายก็ไม่เห็นสักเพียงเสี้ยว
ขุดทะเลขุดฟ้าขุดโค้งเคียว
ขุดป่าเขียวขุดทั่วไร้หัวใจ
เธอคงควักและทิ้งดิ่งเหวลึก
ทะเลหมึกมืดมิดปิดดวงใส
จะแสนล้านสุริยาจ้าเพียงใด
มิเคยได้ส่องถึงก้นบึ้งเลย
กามนิต, ๑๖ ก.ค.๕๕

| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 07:57:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ๐๐๐ เหงา ๐๐๐ (อ่าน 9891 ครั้ง) |
| ||||||||||