อินทรวิเชียรฉันท์ :
เบิ่งแลชะแง้แง้ม จะกระแอมก็เกรงสาย
ไม่เก่งนะเชิงลาย ตะละฉันท์เพราะยากเกิน (๑๗๑)
จึ่งลองซะสี่บท ฉลุพจน์ผจงเอิ้น
คำฉันท์ตะคุ่มเดิน ก็กระท่อนกระแท่นความ (๑๗๒)
แต่เพลินเจริญใจ ณ หทัย บ่ หยันหยาม
ชอบฉันทลักษณ์งาม รติแย้มละเลงพลัน (๑๗๓)
จารถ้อยอร่อยรส บริบทสะกดขวัญ
จารึกผนึกกัน มนนั้นก็สุขแล้ว (๑๗๔)
คำศัพท์นะคะ

ตะละ = แต่ละ
มน(มะนะ) = ใจ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า