...หลงเดินตาม ทางแจ้ง ที่แสงส่อง
ได้แต่มอง หาใคร ที่ใจหม่น
คนที่เคย รู้รส ความอดทน
ผู้ที่รัก เคยดล อยากค้นจินต์...
...หวังเธอพร้อม ยอมรับ กับใจฉัน
ร่วมหล่อหลอม รักกัน จนวันสิ้น
ให้ค้นใจ ด้วยสุข ทุกอาจิณ
เฝ้าถวิล วันฉาบ ตราบสิ้นกาล...
รัตนาวดี


จะเคียงคู่อยู่ข้างไม่ห่างหาย
ท่ามริ้วรายทิวทองของแสงหวาน
คือไมตรีอ่อนละมุนจนอุ่นมาน
ตราบสิ้นกาลสัมพันธ์ไม่สั่นคลอน..

แซมค่ะ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า