สุมาลย์หวานซึ้ง
หยิบสุมาลย์หวานซึ้งมาหนึ่งดอก
น้ำค้างกลอกกลีบเกาะเหยาะหยดใส
สะอาดเอี่ยมเปี่ยมสะอ้านปานน้ำใจ
มามอบให้มวลมิตรชีวิตนี้
ต่างเพชรแก้วแววเก้าที่เฝ้าฝัน
ต่างสุพรรณกรองระย้าสง่าศรี
ต่างลาภยศปรากฏเกริกเบิกใจปรีดิ์
ต่างสรรเสริญเยินฤดีให้ปรี่ลอย
เพื่อพบสุขซุกนิ่งในสิ่งนิด
ในสนิทน้ำใจเขาที่เหงาหงอย
ในไยดีที่ตาตวงมาห่วงคอย
ในจอกจ้อยน้ำเสนอเปรอฤทัย
ในดอกไม้ดอกนี้ที่ข้ามอบ
แทนคุณขอบสุขแฝงแสงไสว
ทุกกลีบบานปานดาวพราวพิไล
ปานอุทัยพร่างวะวับ ระยับเดือน
หยาดน้ำใสใจกลางหว่างบุปผา
คือน้ำตาไยดีที่เสมือน-
มุกดามั่นกำนัลมิตรสนิทเยือน
อยู่ต่างเพื่อนมรรคาชีวานาน ฯ
( ขอบคุณ : อุชเชนี)