แสงสุรีย์ คลี่ม่าน คลุมลานฝัน
นกถลัน การ้อง ดังก้องหล้า
มวลพฤกษ์ไพร ไกวกวัด พัดไปมา
สายธารา ไหลเอื่อย ระเรื่อยริน
ตะวันแจ้ง แสงอุษา คราฟ้าสาง
หมอกเบาบาง คล้อยเคลื่อน เลือนหมดสิ้น
พระธุดงค์ เดินมา เป็นอาจิณ
ดั่งธารสินธุ์ มาเยือน อย่าเชือนแช
ใส่บาตรนะ แก้วตา ตื่นมาจ้ะ
อย่าเลยละ มิรู้เห็น เป็นสาวแส้
อนิสงส์ คงดล มายลแล
มีคู่แท้ เสียที ที่บ้านกลอน
"ดิน"
กลอนขัดกับภาพเน๊าะ! แต่ชอบในน้ำมากกว่า 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
