เค้นขูดมังสาไป แนบเนื้อ
หรือหวังจับแต่ใจ จองจิต
หรือคลั่งรักคลั่งเอื้อ แอ่นอ้างพลางหมาย
สายสวาทอาจขาดขึ้ง ยามชรา
รักหม่นเมื่อกายา หย่อนย้วย
หนังหน้าเหี่ยวคงพา รักหล่น
คู่รักใดรักด้วย เศษเนื้อแหนงดิน
คงหมดสิ้นคู่ข้าง โลกา
เพียงหน่ายแก่เก่ามา ด่าเขวี้ยง
รักหดหมดราคา ความแก่
มนุษย์เน่าโลกคงเกลี้ยง หน่อเนื้อเชื้อตน
บ่นรักว่ารักนั้น ลองตรอง
หาใช่เพียงใฝ่ปอง ส่องเนื้อ
หลายคู่ยิ่งแก่สอง คนยิ่ง รักเฮย
ยิ่งประจักษ์ใจเกื้อ ก่อก้านรักจริงฯ(๓๖๔)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
