พี่นี้แค่ เลขหนึ่งเจ็ด เฮ้ย...เจ็ดหนึ่ง
ยังไม่ถึงหนึ่งร้อยนะจอมขวัญ
เมื่อน้องให้โอกาสพี่นะแจ่มจันทร์
มิต้องหมั้นรีบแต่งเลยได้เชยชม
พี่จะเขียนพินัยกรรมเป็นสินสอด
มอบมรดกตกทอดให้เหมาะสม
ทั้งเรือกสวนไร่นาให้ตาคม
ทั้งสวนส้มสวนทุเรียนอีกมากมาย
ตลาดปากน้ำที่อ่าวไทยก็ของพี่
มอบหมายน้องคนดีไว้ค้าขาย
เขาเจ็ดยอดที่เขาย้อยยืนเรียงราย
เขียนบรรยายไว้ในพีนัยกรรม
หากว่าน้องเชื่อใจในตัวพี่
รีบมาอยู่ในวันนี้เถิดงามขำ
ได้ชิดใกล้ด้วยรักแท้กลัวชอกช้ำ
น้องช่วยนำ ไปเอายา..หลังคาแดง..
ริน ดอนบูรพา
๖ ก.ค. ๕๕
ยังไม่ถึงหนึ่งร้อยนะจอมขวัญ
เมื่อน้องให้โอกาสพี่นะแจ่มจันทร์
มิต้องหมั้นรีบแต่งเลยได้เชยชม
พี่จะเขียนพินัยกรรมเป็นสินสอด
มอบมรดกตกทอดให้เหมาะสม
ทั้งเรือกสวนไร่นาให้ตาคม
ทั้งสวนส้มสวนทุเรียนอีกมากมาย
ตลาดปากน้ำที่อ่าวไทยก็ของพี่
มอบหมายน้องคนดีไว้ค้าขาย
เขาเจ็ดยอดที่เขาย้อยยืนเรียงราย
เขียนบรรยายไว้ในพีนัยกรรม
หากว่าน้องเชื่อใจในตัวพี่
รีบมาอยู่ในวันนี้เถิดงามขำ
ได้ชิดใกล้ด้วยรักแท้กลัวชอกช้ำ
น้องช่วยนำ ไปเอายา..หลังคาแดง..
ริน ดอนบูรพา
๖ ก.ค. ๕๕
เมื่อตกปาก ฝากคำ จำต้องฝืน
ลุกขึ้นยืน เงยหน้า อย่าหน่ายแหนง
ปล่อยตัวงาม ตามนั้น รับหมั้นแพง
รีบจัดแจง เก็บไว้ พินัยกรรม
รอเดือนเก้า เก้าค่ำ จำแม่นมั่น
คือฤกษ์วัน เรียงหมอน ตอนหัวค่ำ
คู่บ่าวสาว เข้านอน ตอนฝนพรำ
ล่างเต้นรำ เปล่งร้อง ก้อง.ไชโย
ปู่รินแก่ ชแรวัย ใช้ยาช่วย
ดื่มวันถ้วย สีแดง เพิ่มแรงโร่
หวังครบยก นกเดี้ยง เลี้ยงไม่โง
ดินคนโก้ รีบหนี ตามพี่เร็ว!
...ไปอยู่กับพี่ที่ลำพูนดีกว่า...
รพีกาญจน์ 59
ขออภัยครับปู่ ผมล้อเล่นอ่ะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
