พอได้คืบ เอาศอก เที่ยวตอกแผล
ไยเธอทำ ย้ำแด แม่งามขำ
คงสาใจ ใช่ซี่ พี่ระกำ
หลงถลำ ช้ำหน่อย เธอต่อยเลย
แรกอยู่เรียง เคียงกมล บอกทนได้
แม้นแนบใฝ่ หลายหญิง จะนิ่งเฉย
เอาเข้าจริง ยิ่งกว่า พายุเกย
แม่ทรามเชย เผยลาย ร้ายกว่ายุง
ไยเธอทำ ย้ำแด แม่งามขำ
คงสาใจ ใช่ซี่ พี่ระกำ
หลงถลำ ช้ำหน่อย เธอต่อยเลย
แรกอยู่เรียง เคียงกมล บอกทนได้
แม้นแนบใฝ่ หลายหญิง จะนิ่งเฉย
เอาเข้าจริง ยิ่งกว่า พายุเกย
แม่ทรามเชย เผยลาย ร้ายกว่ายุง
แรกอยู่เรียง เคียงกมล บอกทนได้
พออยู่ไป เมินหน่าย แล้วหมายมุ่ง
หาแต่หญิง สาวหมวย รวยหอมฟุ้ง
ปล่อย"ดิน"ยุ่ง อยู่กับงาน พาลระอา
มิมีเธอ อยู่ได้ มิตายดอก
จะขอบอก ครั้งสุดท้าย ไว้ด้วยหนา
จะไม่เสีย ให้เธอ ดอกน้ำตา
จำไว้ว่า "ชายอ่างทอง" มองหญิงรวย
พออยู่ไป เมินหน่าย แล้วหมายมุ่ง
หาแต่หญิง สาวหมวย รวยหอมฟุ้ง
ปล่อย"ดิน"ยุ่ง อยู่กับงาน พาลระอา
มิมีเธอ อยู่ได้ มิตายดอก
จะขอบอก ครั้งสุดท้าย ไว้ด้วยหนา
จะไม่เสีย ให้เธอ ดอกน้ำตา
จำไว้ว่า "ชายอ่างทอง" มองหญิงรวย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
