[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ลมหนาว]

         ใกล้เอ๋ยใกล้ค่ำ               ยามเย็นย่ำ ลมปลิว ระริ่วผ่าน
ระฆังกลอง หง่องเหง่ง เป็นกังวาน     ขับคำขาน เสียงสวดแว่ว แผ่วไกลไกล
กลางทุ่งหญ้า ดอกไม้ปลิว ระริ่วล่อง   กลางบึงหนอง มาลีโบก โยกไสว
กลางทุ่งนา ยอดข้าว ก็เกว่งไกว        กลางพงไพร พระพายผ่าน ซ่านอนู
สุริยนต์ลาร่ำก็ค่ำแล้ว                   ยินเสียงแว่ว หรีดหริ่ง ยิ่งเพลินหู
หิ่งห้อยน้อย ระยิบยับ จับลำพู          วิหคคู่ บินลับ กลับรังนอน
ดาวดวงน้อย ท้าแรง แสงจันทร์ผ่อง    เมื่อพี่มอง ดั่งต้องมนต์ ภาพหนก่อน
เหมันต์กลาย พี่มีเจ้า เฝ้าเว้าวอน       ยากจะถอน ให้ดวงจิต คิดลืมเอย…..  


                                                             แม่กลอง....

สุริยาลาลับจับขอบฟ้า                 
ใกล้ค่ำสนธยามาแล้วเหวย           
พลิ้วแผ่วกรายสายลมพรมรำเพย     
วิหคบินกลับเกยรังเคยนอน
         
ยินเจื้อยแจ้วแว่วหวานประสานเสียง   
ก้องจำเรียงพนาป่าสิงขร                     
บอกลำนำย้ำเตือนเเสงเลือนจร             
ตะวันรอนนกร้องแซ่ซ้องไพร
             
ไก่ฟ้าพญาลอโก่งคอขัน
เคียงคู่กันอยู่บนต้นไม้ใหญ่
นกยูงทองร้องเพลงบรรเลงไป
เสียงหรีดหริ่งเรไรก้องไพรวัน

หิ่งห้อยระยิบยับวับวาวแสง
ทุกหนแห่งมืดมัวสลัวนั่น
เบื้องบนดาวพราวพร่างเคียงข้างจันทร์
โอ้ตัวฉันไฉนใยเดียวดาย