อัสดง ลับแล้ว ที่แนวป่า
ใจห่วงหา อาทร อ้อนเมื่อสาย
ระทมทุกข์ กล้ำกลืน ฝืนใจกาย
กลัวรักพ่าย พังยับ ดับแกว่งไกว
ณ ราตี สีหม่น ใจคนหนอ
ยังเฝ้ารอ คอยหา พาหวั่นไหว
ดาวเต็มฟ้า แต่เรา เศร้าฤทัย
ตรมหมองไหม้ กลายกลับ ลาลับลง
นั่งมองเหม่อ เพ้อครวญ จวนเจ่าจุก
พิษรักขลุก รุกเร้า เข้าไหลหลง
อนาถนัก รักสลาย คล้ายปลดปลง
ลีมมั่นคง แล้วหนอ ท้อเดียวดาย
อัสดง ลับลงแล้ว น้องแก้วจ๋า
พี่ขอลา แล้วหนา จะมาสาย
พี่ต้องช้ำ จำพราก จากใจกาย
อย่าแหนงหน่าย คลายรัก สักวันเดียว
พี่ต้องมา จากไป ในวันนี้
ห่วงคนดี ที่อยู่ ดูป่าวเปลี่ยว
พี่จำเป็น ต้องไป ในทีเดียว
ขอไปซื้อ ก๋วยเตี๋ยว เดี๋ยวเดียวมา
ขำขำ แด่พันทอง
ก้าวแรกฯ...
พี่ขอลา แล้วหนา จะมาสาย
พี่ต้องช้ำ จำพราก จากใจกาย
อย่าแหนงหน่าย คลายรัก สักวันเดียว
พี่ต้องมา จากไป ในวันนี้
ห่วงคนดี ที่อยู่ ดูป่าวเปลี่ยว
พี่จำเป็น ต้องไป ในทีเดียว
ขอไปซื้อ ก๋วยเตี๋ยว เดี๋ยวเดียวมา
ขำขำ แด่พันทอง
ก้าวแรกฯ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
