อาทิตย์ไร้ดาว
อัสดง ลับร่วง ทั้งดวงแดด
เคยเผาแสด แผดซ่า ขยันฉาย
สนธยา ต้องลาล่วง ทั้งดวงกาย
ราตรีราย ไร้แสง แห่งตะวัน
เหลือจันทรา ดาราดื่น เป็นหมื่นดาษ
ประดับวาด ผาดผยอง ครองสวรรค์
ไม่สว่าง กลางฟ้า ไปกว่าวัน
แต่ระยับ จับจันทร์ ประชันดาว
แหละดวงแดด แผดสว่าง ยังกลางฟ้า
ยังไม่มี ดารา ประดับหาว
เพียงร้อนแรง แสงฉาย ประกายพราว
ระเด่นดวง ไร้ดาว เหงาเดียวดาย
....เทโพ....
อัสดง ลับร่วง ทั้งดวงแดด
เคยเผาแสด แผดซ่า ขยันฉาย
สนธยา ต้องลาล่วง ทั้งดวงกาย
ราตรีราย ไร้แสง แห่งตะวัน
เหลือจันทรา ดาราดื่น เป็นหมื่นดาษ
ประดับวาด ผาดผยอง ครองสวรรค์
ไม่สว่าง กลางฟ้า ไปกว่าวัน
แต่ระยับ จับจันทร์ ประชันดาว
แหละดวงแดด แผดสว่าง ยังกลางฟ้า
ยังไม่มี ดารา ประดับหาว
เพียงร้อนแรง แสงฉาย ประกายพราว
ระเด่นดวง ไร้ดาว เหงาเดียวดาย
....เทโพ....
เมื่อคราวไร้เธอ
อัสดง พะวงไหว ใจปวดร้าว
เมื่อถึงคราว รักร้าว ราวใจหาย
เมื่อครั้งหญิง ทิ้งฝัง ขังเดียวดาย
ใจพี่ชาย ก็คล้าย มลายไป
อัสดง ลับล่วง ก็ช่วงนี้
ที่คนดี ทิ้งพี่ ไปที่ไหน
ยืนเหม่อมอง เราสอง ต้องห่างไกล
อาทิตย์มา ลับตาไป ใจเลื่อนลอย
จะเนิ่นนาน ผ่านไป เท่าไหร่แล้ว
ที่น้องแก้ว จากไป พี่ใจกร่อย
ยืนมองจันทร์ คืนเพ็ญ ที่เด่นลอย
ใจด้วงน้อย ก็ลอย ไปคอยเธอ
ก้าวแรกฯ...
อัสดง พะวงไหว ใจปวดร้าว
เมื่อถึงคราว รักร้าว ราวใจหาย
เมื่อครั้งหญิง ทิ้งฝัง ขังเดียวดาย
ใจพี่ชาย ก็คล้าย มลายไป
อัสดง ลับล่วง ก็ช่วงนี้
ที่คนดี ทิ้งพี่ ไปที่ไหน
ยืนเหม่อมอง เราสอง ต้องห่างไกล
อาทิตย์มา ลับตาไป ใจเลื่อนลอย
จะเนิ่นนาน ผ่านไป เท่าไหร่แล้ว
ที่น้องแก้ว จากไป พี่ใจกร่อย
ยืนมองจันทร์ คืนเพ็ญ ที่เด่นลอย
ใจด้วงน้อย ก็ลอย ไปคอยเธอ
ก้าวแรกฯ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
