ศิษย์ศรีพิลาสองค์ ฐิติคงจะแจ่มจันทร์
มีมานะฝ่าฟัน ยุรยาตระยืนเอง
ยังเยาว์ขยันเรียน มิละเพียรก็คงเก่ง
เพียงฉันทะบรรเลง ก็มิยากนะลองดู
อย่ามัวละล่องเว็บ ทิฐิเหน็บนิเสธครู
นักเรียนมิเรียนรู้ จะเจริญก็เกินไป
น้องแต่งประเดิมมา อุตะสาหะแก้ไข
พินิจะจากใจ และริเริ่มแตะเติมฉันท์
แผนผังฉบับนำ ประจุคำขดานพลัน
แล้วพี่พิสุทธิ์สัน- ตติให้พิไลงาม
หากน้องมิเข้าใจ มิไสวกระจ่างความ
งั้นคงอนงค์ตาม ภณะถามกวีเทอญ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
