อัสดง ลับแล้ว ที่แนวป่า
ใจห่วงหา อาทร อ้อนเมื่อสาย
ระทมทุกข์ กล้ำกลืน ฝืนใจกาย
กลัวรักพ่าย พังยับ ดับแกว่งไกว
ณ ราตี สีหม่น ใจคนหนอ
ยังเฝ้ารอ คอยหา พาหวั่นไหว
ดาวเต็มฟ้า แต่เรา เศร้าฤทัย
ตรมหมองไหม้ กลายกลับ ลาลับลง
นั่งมองเหม่อ เพ้อครวญ จวนเจ่าจุก
พิษรักขลุก รุกเร้า เข้าไหลหลง
อนาถนัก รักสลาย คล้ายปลดปลง
ลีมมั่นคง แล้วหนอ ท้อเดียวดาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
